Króliki domowe to popularne zwierzątka hodowlane. Są towarzyskie, puszyste i dają właścicielowi sporo przyjemności podczas wspólnej zabawy. Jednak tak jak każde inne zwierzę, królik narażony jest na szereg chorób zagrażających jego życiu. Jedną z nich jest biegunka u królika. Ta niebezpieczna przypadłość jest niestety często ignorowana przez właścicieli. W artykule wyjaśniamy, dlaczego ważne jest, aby podjąć natychmiastowe kroki. Podpowiadamy też, jak możesz pomóc swojemu pupilowi cierpiącemu na biegunkę. 1. Rozwolnienie u królika a zagrożenie dla życia 2. Biegunka u królików – najczęstsze przyczyny 3. Biegunka u królika a nieodpowiedni pokarm 4. Zadbaj o higienę w otoczeniu królika 5. Kokcydioza – niebezpieczna choroba królików 6. Rozwolnienie u królika – najczęstsze objawy 7. Biegunka u królika – co robić? 8. Odizolowanie osobników i dezynfekcja klatki 9. Wprowadź odpowiednią dietę Rozwolnienie u królika a zagrożenie dla życia Króliki domowe i hodowlane często zapadają na różnego typu choroby. Pisaliśmy o jednej z nich, kokcydiozie, która nieleczona szybko doprowadza do śmierci zwierzaka. W przypadku tych zwierząt, które wbrew pozorom są bardzo delikatne, nawet zwykła biegunka może skończyć się bardzo nieprzyjemnymi konsekwencjami. Dlaczego? Biegunka, czyli rozwolnienie, u królika powoduje szybką utratę wody z organizmu. Odchody zwierzaka są rozwodnione. Króliki mają specyficzną mikroflorę przewodu pokarmowego – jej zaburzenie znacznie utrudnia dalsze trawienie pokarmów i przyswajanie składników odżywczych. Odwodnienie może być jedną z przyczyn śmierci, nie tylko w przypadku królików, ale także każdego innego żyjącego organizmu. Dlatego tak istotne jest podjęcie natychmiastowych działań już w pierwszych dniach, kiedy pojawi się biegunka u królika miniaturki lub królika hodowlanego. Biegunka u królików – najczęstsze przyczyny Jakie są najczęstsze przyczyny rozwolnienia u królików? Nie bez powodu piszemy ten artykuł właśnie na wiosnę. To ta pora roku, w której każdy właściciel wyczekuje odpowiedniego momentu na zebranie świeżej trawy dla swojego zwierzaka. Ten przysmak, który jest przecież zdrowym pożywieniem dla królików, niesie ze sobą także spore ryzyko kłopotów żołądkowo-jelitowych. Należy pamiętać o tym, aby latem nie rezygnować także z suchej paszy. Gwałtowna zmiana nawyków żywieniowych i wprowadzenie wyłącznie świeżej, niestety często niedostatecznie wysuszonej trawy, może spowodować poważne komplikacje w układzie pokarmowym. Wielu właścicieli nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji karmienia pupila wyłącznie lub siankiem świeżo zerwaną trawą. Przez cały rok podstawą jego pożywienia powinny być oba te rodzaje, jednak w okresie letnim można podawać mu pokarm z większą ilością świeżej zieleniny. W przeciwnym razie używanie jedynie jednej odmiany paszy również może skończyć się biegunką. Biegunka u królika a nieodpowiedni pokarm Biegunka u królików może pojawić się także w konsekwencji podania każdego innego nieodpowiedniego pożywienia. Dotyczy to w szczególności nieświeżego sianka lub zaparzonej trawy. Podawanie królikom pokarmu z niesprawdzonego źródła lub z przydrożnej łąki może powodować poważne komplikacje zdrowotne. Nigdy nie karm swojego pupila trawą rosnąca w pobliżu drogi, ponieważ może zawierać szkodliwe substancje. Zatrucie może być również spowodowane brakiem higieny w klatce. Jeśli Twój królik nie dojada pokarmu przez kilka dni, usuń resztki jedzenia z klatki. I tak z pewnością straciło już swoją świeżość. Głodny królik może sięgnąć po spleśniałą trawę – stąd bardzo szybka droga do biegunki i zatrucia układu pokarmowego. Zadbaj o higienę w otoczeniu królika Higiena to bardzo ważny aspekt w dbaniu o zdrowie i dobre samopoczucie Twojego pupila. Regularne czyszczenie klatki, zwłaszcza w miejscach gdzie królik wydala odchody oraz spożywa posiłek, to najprostsza profilaktyka w zapobieganiu wszelkim chorobom. W tym także i biegunce. Zadbaj również o odpowiednią temperaturę pomieszczenia, w którym przebywa królik. Staraj się umieścić klatkę w takim miejscu, aby zapewnić pupilowi odpowiednią wentylację powietrza. Unikaj jednak nadmiernej ekspozycji na przeciągi, które źle działają na zdrowie królika. Pamiętaj, że jego odporność ma wpływ na rozwinięcie się lub na zwalczenie wirusów, a te przecież krążą nieustannie w najbliższym otoczeniu zwierzaka. Jeśli królik jest przeziębiony lub krótko po ciężkiej chorobie, jego odporność znacznie spada. Wtedy dużo łatwiej o wszelkiego rodzaju dolegliwości. Biegunka często dotyka więc króliki o słabszej odporności na wirusy i bakterie. Zadbaj o komfortowe warunki pupila, a w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów udaj się z nim do lekarza weterynarii. Kokcydioza – niebezpieczna choroba królików Trzecią, częstą przyczyną biegunki u królika jest kokcydioza. To jedna z wielu niebezpiecznych dolegliwości na jaki narażony jest królik. Wywołują ją pierwotniaku z rodzaju Eimeria. Kokcydioza przenosi się w króliczym kale, dlatego bardzo szybko rozprzestrzenia się, jeśli w klatce przebywa więcej niż jeden królik. Brak higieny oraz regularnego czyszczenia klatki to najczęstsze przyczyny tej niebezpiecznej choroby. Może także zostać przyniesiona z hodowli lub sklepu zoologicznego. Innym powodem jej występowania bywa zanieczyszczony pokarm. Biegunka przy kokcydiozie jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ następuje szybkie odwodnienie organizmu, a w kale pojawiają się ślady krwi oraz śluzu. Kiedy więc zauważysz te objawy, bezzwłocznie udaj się ze swoim królikiem do weterynarza. Rozwolnienie u królika – najczęstsze objawy Jakie są inne objawy towarzyszące biegunce? Zanim zauważysz rozwodnione odchody, Twój królik może dawać sygnał o wirusie czy infekcji również w inny sposób. Apatia, utrata wagi oraz brak ochoty na jakiekolwiek zabawy od razu powinny wzbudzić Twoją czujność. Jeśli Twój królik nie ma apetytu na ulubione przysmaki, istnieje duże prawdopodobieństwo, że doszło u niego do zatrucia układu pokarmowego. Podrażnienie jelit powoduje brak ochoty na kolejną porcję jedzenia. W tym przypadku rozglądnij się po klatce i sprawdź, czy nie ma w niej śladów rozwodnionego kału lub odchodów ze śladami krwi. Skontroluj również, czy pupa królika nie jest przypadkiem ubrudzona i o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Biegunka przyczynia się do zanieczyszczenia okolic odbytu. W ten sposób szybko możesz rozpoznać, co dolega Twojemu pupilowi. Biegunka u królika – co robić? Skoro wiesz, jakie objawy daje biegunka u królika, co robić, kiedy zauważysz tę dolegliwość u swojego zwierzaka? Najważniejszą czynnością jest niezwłoczna wizyta u lekarza weterynarii. W różnych źródłach możesz znaleźć wiele artykułów na temat leczenia biegunki u królika domowymi sposobami. Takie opracowania są jedynie uzupełnieniem prawidłowego leczenia, zaleconego przez lekarza specjalistę. Weterynarz rozpozna stadium choroby i dopasuje odpowiednie leki, które skutecznie pozwolą zwalczyć problem. Bez jego pomocy trudno określić, czy Twój królik cierpi na zatrucie pokarmowe czy może poważniejszą chorobę, która wymaga specjalistycznego leczenia. Odizolowanie osobników i dezynfekcja klatki Jeśli posiadasz więcej niż jednego królika, konieczne będzie odizolowanie osobników. Biegunka wywoływana wirusami czy kokcydią przenosi się bardzo szybko na inne króliki, dlatego jest to pierwszy krok do zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby. Kolejny to dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie całej klatki oraz przedmiotów, które się w niej znajdują. Dotyczy to zwłaszcza królików chorych na kokcydiozę, ale z pewnością nie zaszkodzi również zwierzakom, które zmagają się z biegunką po zatruciu pokarmowym. Oczyszczenie klatki z pewnością pomoże w zatrzymaniu rozwoju bakterii, pasożytów i grzybów, które mogą zaatakować osłabionego królika. W niektórych przypadkach zaleca się także posypanie wyściółki klatki oraz poidełek wapnem. Wprowadź odpowiednią dietę Istotne jest również wprowadzenie odpowiedniej diety, zgodnej z zaleceniami lekarza. Z pewnością podpowie on, w jakich proporcjach stosować suchą karmę i świeże trawy. Siano, ziarna zbóż, czy suche gałązki drzew do gryzienia pomogą wrócić królikowi do zdrowia po zatruciu pokarmowym. Nie powinno się jednak podawać mu żadnych leków przeciw biegunce, o ile nie są one przepisane przez weterynarza. Należy być tutaj szczególnie ostrożnym, ponieważ bardzo łatwo można nieumyślnie pogorszyć sytuację. Biegunka u królika może pojawić się w wyniku różnych przyczyn. Kiedy jest to zatrucie pokarmowe, czynności ku poprawieniu zdrowia wydają się oczywiste. Kiedy jednak królik wykazuje objawy typowe dla groźniejszych chorób, niezbędne jest dokładniejsze zdiagnozowanie dolegliwości i przepisanie odpowiednich leków. W obu przypadkach nie należy jednak ignorować pierwszych objawów i od razu zawieźć królika do weterynarza. Rozwolnienie u królika jest bardzo niebezpieczną dolegliwością, która może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet do śmierci zwierzaka. „Króliki mają delikatny przewód pokarmowy ze specyficzną mikroflorą, którą łatwo zaburzyć. Każdy przypadek biegunki musi być potraktowany poważnie – wymaga precyzyjnej diagnostyki i leczenia. Ważne, by pamiętać, że nie możemy odstawiać zwierzęciu pokarmu, gdyż wbrew pozorom tylko pogorszylibyśmy jego stan. Szybka reakcja i ścisła współpraca z lekarzem weterynarii powinny pomóc naszemu królikowi powrócić do pełni sił.” – mówi nam lek. wet. Hanna Pietruszka
Krople żołądkowe T to preparat stosowany doustnie. Wspomaga organizm w problemach żołądkowych. Posiada właściwości poprawiające trawienie, wzmagające łaknienie oraz działają wiatropędnie, pomagają również w leczeniu niestrawności. Wskazania do stosowania Kropli żołądkowych T opierają się na długim okresie stosowania.
Właściwe odżywianie podczas biegunki jest bardzo ważne, jednak częstym problemem jest brak apetytu. Dodatkowo nie wszystkie produkty są wskazane. Co zatem należy jeść podczas biegunki? Biały ryż, białe pieczywo Choć na co dzień należy ograniczać spożycie przetworzonych produktów (łuskany ryż, biała mąka), w czasie biegunki są one pomocne. Nie są bogate w błonnik, który może podrażniać jelita. Sucharki i kleik ryżowy z dodatkiem gotowanej marchewki mogą być podstawą diety. Gotowane mięso, zupy Podczas biegunki niewskazane jest spożywanie dań smażonych i surowych, dlatego zupy, np. zupa jarzynowa ugotowana na drobiowym wywarze, będą bardzo dobrym wyborem. Ugotowane mięso i warzywa to lekkostrawne źródło składników odżywczych. Dodatkowo płynna postać posiłków wspiera nawodnienie organizmu. Jogurty i probiotyki Każdorazowe wypróżnienie podczas biegunki zaburza odpowiedni stan jelitowej mikroflory, która na co dzień wspomaga prawidłową przemianę materii i pracę układu pokarmowego. Dlatego by ją odbudować, warto spożywać jogurty i kefiry, które zawierają żywe kultury bakterii. Alternatywnie można przyjmować probiotyki w kapsułkach. Owoce zawierające garbniki Garbniki to pochodzące z roślin związki chemiczne, które działają ochronnie na błony śluzowe jelit, hamując wnikanie szkodliwych drobnoustrojów i zapobiegając nasileniu biegunki. Owoce będące dobrym źródłem garbników to poziomki, borówka czarna, jagody, czarna porzeczka, aronia oraz banany, które dodatkowo dostarczą deficytowego przy biegunce potasu. Co należy pić w czasie biegunki? Podczas biegunki należy pamiętać o regularnym nawadnianiu organizmu. Powinno się wypijać co najmniej 2 litry płynów, najlepiej hipoosmolarnych o wysokim stężeniu elektrolitów. Można wspomagać się także herbatkami ziołowymi, które dodatkowo złagodzą niektóre objawy biegunki. Czego nie powinno się jeść podczas biegunki? Ogranicz spożycie produktów ciężkostrawnych: pieczonych, tłustych i mocno przyprawionych. Należy również ograniczyć spożycie cukru, gdyż proces jego metabolizmu może nasilać biegunki. Z tego powodu napoje słodzone, takie jak odgazowana cola są przeciwwskazane. Ponadto, szczególnie w początkowej fazie biegunki, niewskazany jest błonnik, dlatego nie powinno się spożywać surowych warzyw i owoców oraz produktów z pełnego ziarna. Czytaj więcej: Dlaczego po jedzeniu może pojawić się biegunka? Czym leczyć biegunkę? Czy istnieją domowe sposoby na biegunkę? Czy węgiel pomoże na biegunkę? Co powoduje biegunkę podróżnych i jak ją leczyć? Jak działają elektrolity? Jak leczyć grypę żołądkową? Objawy i konsekwencje odwodnienia Sposoby na odwodnienie
Czy można podać krople żołądkowe na bułkę trzustki . Inhalator membranowy Pempa NEB500 Mesh + zasilacz i woda demineralizowana do czyszczenia głowicy inhalatora
Biegunka to zaburzenie trawienia, którego głównym objawem są częste wypróżnienia, zmieniona konsystencja kału, upłynnienie go i zwiększenie jego ilości. Biegunka może być spowodowana przez infekcje, różne stany chorobowe układu trawiennego, czynniki emocjonalne, psychiczne i neurowegetatywne wzmagające perystaltykę jelit, przewlekłe stany zapalne jelit. Nieleczona może doprowadzić do odwodnienia i wychudzenia, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. spis treści 1. Przyczyny biegunki 2. Rodzaje biegunek Biegunka pochodzenia bakteryjnego Biegunka pochodzenia wirusowego Biegunka przewlekła Biegunka podróżnych Biegunka a IBS 3. Jak leczyć biegunkę 4. Kisiel z siemienia lnianego 5. Profilaktyka biegunkowa rozwiń 1. Przyczyny biegunki Przyczyny biegunki są niezwykle różnorodne, dlatego należy zawsze zwracać uwagę, w jakim momencie pojawiła się ta dolegliwość i jakie objawy jej towarzyszą. Mogą mieć podłoże bakteryjne, wirusowe i psychosomatyczne (wynikające np. z silnego stresu). Pojawiają się w wyniku zakażenia, ale także na skutek działania skutków ubocznych określonych leków. Zobacz film: "Jak pozbyć się ostrej biegunki?" Do najpopularniejszych przyczyn biegunki należą: infekcje wirusowe (w tym zakażenie rotawirusami, czyli tzw. grypa żołądkowa), infekcje bakteryjne (Salmonella, Escherichia Coli), zatrucie endotoksynami bakteryjnymi (Staphylococcus), zatrucie substancjami chemicznymi (lekami, grzybami, rtęcią), zespół jelita drażliwego, stres, alergia, wahania hormonalne, zapalenie trzustki, zapalenie jelit, choroba Leśniowskiego-Crohna. O wystąpieniu biegunki można mówić, kiedy do wypróżnienia dochodzi minimum 3 razy w ciągu doby, kał jest wodnisty lub płynny, nieuformowany, może także zawierać ropę, śluz lub krew. Biegunce towarzyszą także takie objawy jak nudności, bóle brzucha, mdłości, ogólne osłabienie i wymioty, nierzadko także gorączka. W początkowej fazie stolce są obfite, a wypróżnienia mogą być bolesne. Z czasem wypróżnienia stają się bardziej skąpe, choć parcie na stolec zazwyczaj utrzymuje się do końca trwania choroby. Biegunka może być poprzedzona dreszczami i spadkiem kondycji psychicznej, a także nagłymi skurczami jelit. 2. Rodzaje biegunek Ze względu na przyczynę powstawania, można wyróżnić następujące rodzaje biegunek: biegunka poantybiotykowa (przyczyną biegunki jest zachwianie równowagi flory bakteryjnej jelit), biegunka osmotyczna (wywołana alergią na gluten, nadwrażliwością na białko mleka lub środkami przeczyszczającymi, biegunka wydzielnicza (jest wywołana zazwyczaj przez gronkowce, zawiera nadmiar wody i elektrolitów z jelit, jest obfita, ale bez śluzu czy krwi), biegunka wysiękowa (pojawia się na skutek poważnych schorzeń i zakażeń, kał zawiera krew, śluz i białko). Pod względem klinicznym możemy podzielić je na biegunki pochodzenia ośrodkowego, wynikające z pobudzenia ośrodka nerwu błędnego X, a także biegunki pochodzenia obwodowego, które związane są z podrażnieniem zakończeń nerwowych w błonie śluzowej jelit i z wyzwoleniem odruchów motorycznych i śródściennych za pośrednictwem nerwu X. Biegunki dzielimy także ze względu na czas trwania. Biegunka trwająca do 10 dni to biegunka ostra (jest to najczęściej występująca biegunka), ta trwająca ponad 10 dni to biegunka przewlekła. Dodatkowo biegunkę można podzielić ze względu na pochodzenie (bakteryjne i wirusowe). Wyróżnia się też biegunkę związaną z licznymi podróżami i silnymi emocjami. Biegunka pochodzenia bakteryjnego Ten rodzaj biegunki pojawia się na skutek zakażenia drobnoustrojami i bakteriami, najczęściej Salmonellą i E. Coli. Pierwsze objawy mogą wystąpić już po 6 godzinach od zarażenia, do którego może dojść na skutek zjedzenia nieświeżego pokarmu albo kontaktu z niektórymi zwierzętami - bydłem, ptactwem czy dzikimi gryzoniami). Biegunka zazwyczaj utrzymuje się maksymalnie 72 godziny, choć może się okazać, że bakterii było bardzo dużo, a zakażenie jest poważne. Wówczas należy natychmiast udać się do szpitala w celu usunięcia przyczyny choroby. Biegunka pochodzenia wirusowego Najczęściej spotykaną formą biegunki o podłożu wirusowym jest tzw. grypa żołądkowa (jelitówka). Pojawia się najczęściej na skutek zarażenia rotawirusem, adenowirusem i norowirusem. Towarzyszą jej inne objawy, takie jak nudności i wymioty, osłabienie organizmu, bóle głowy i mięśni, wysoka gorączka i brak apetytu. Wirusy najczęściej są wydalane z organizmu w naturalny sposób, a biegunka i wszystkie pozostałe objawy znikają samoistnie, zazwyczaj po 2-3 dniach. Są jednak szczególnie niebezpieczne dla dzieci, dlatego ważne jest szczepienie przeciwko rotawirusowm i szybka interwencja medyczna. Biegunka przewlekła Może się jednak zdarzyć, że biegunka utrzymuje się przez okres dłuższy niż 3 dni, stolce stale są wodniste, a wypróżnienia obfite. Jest to stan zagrożenia życia, ponieważ w wyniku trwającej ostrej biegunki może dojść do odwodnienia, niedożywienia, a w konsekwencji nawet do śmierci. Bardzo ważna jest w tej sytuacji szybka interwencja medyczna, odnalezienie oraz zahamowanie przyczyny wywołującej dolegliwości. Biegunka podróżnych Częste podróżowanie, zwłaszcza do miejsc o innym klimacie niż ten, do którego przywykliśmy, może nasilić występowanie biegunki. Taka dolegliwość nazywana jest biegunką podróżnych i nie wynika z żadnej choroby. Wiąże się ściśle ze zmianą wody, sposobu żywienia i klimatu. Organizm potrzebuje kilku dni na dostosowanie się do nowych warunków, dlatego w tym wypadku biegunki podróżnych uznaje sie za coś niegroźnego, o ile zachowany podstawowe zasady bezpieczeństwa - zadbamy o odpowiednie nawodnienie i nie dopuścimy do niedożywienia. Biegunkę można wyleczyć doraźnymi stoperami albo poczekać, aż flora bakteryjna sama się wyrówna. Biegunka a IBS Zespół jelita drażliwego, czyli IBS, to zaburzenie psychosomatyczne, którego podłożem jest silny, chroniczny stres albo przebyta infekcja jelit. Może wiązać się z występowaniem biegunki i zaparć w zmiennym natężeniu, lub z pojawieniem sie tylko jednej z dolegliwości. Nadwrażliwym jelitom towarzyszy też uczucie przelewania w brzuchu, wzdęcia oraz gazy, nierzadko także zgaga. Biegunka wynikająca z IBS może być leczona objawowo, ale przede wszystkim podstawą wyeliminowania dolegliwości jest wizyta u psychologa, ponieważ z reguły jest to zaburzenie nerwicowe. Preparaty na biegunkę znajdziesz dzięki stronie To darmowa wyszukiwarka dostępności leków w aptekach w Twojej okolicy. 3. Jak leczyć biegunkę Przy przedłużającej się biegunce niezbędna jest pomoc lekarska, szczególnie gdy dochodzą takie objawy, jak gorączka, bóle brzucha, bolesne parcie, ogólne osłabienie, wymioty, znaczne rozluźnienie stolców, odwodnienie. W przypadku biegunki poantybiotykowej zalecane jest nawadnianie i stosowanie probiotyków, uzupełniających florę bakteryjną jelit. Biegunka osmotyczna przejdzie po zastosowaniu głodówki, przy równoczesnym nawadnianiu. Zakaźne biegunki o bardzo ostrym przebiegu, z gorączką i krwistymi stolcami, zwykle wymagają analizy mikrobiologicznej stolca - może być konieczne leczenie przyczynowe. Biegunka może być zagrożeniem dla zdrowia, gdyż bez odpowiednich środków zaradczych prowadzi do odwodnienia. Chorego należy nawadniać, najlepiej za pomocą specjalnych specyfików zapobiegających odwodnieniu, zawierających potrzebne elektrolity - sód, potas, chlor. Stan odwodnienia jest szczególnie niebezpieczny dla małych dzieci. W leczeniu rozwolnienia stosuje się węgiel leczniczy (Carbo medicinalis, węgiel aktywny), który wiąże toksyny, bakterie, gazy jelitowe i inne czynniki szkodliwe, które nasilają perystaltykę jelit, zwiększają przenikanie wody do światła jelita i powodują pojawienie się biegunki. Stosuje się także inne leki adsorpcyjne, ściągające, koloidalne, a także cholinolityki i leki spazmolityczne. Biegunka niekoniecznie wymaga wizyty u specjalisty. W przypadku łagodnych biegunek, których przyczynę znamy (np. wiemy, że zjedliśmy coś nieświeżego albo że trwa sezon na grypę żołądkową), wystarczy stosowanie doraźnych leków hamujących ruchy jelit. Leczenie polega na przyjmowaniu produktów takich jak Laremid czy Stoperan, a także leków adsorpcyjnych. Choremu dobrze jest podawać także elektrolity, aby wyrównać utracone składniki. Należy także przez kilka kolejnych dni stosować dietę lekkostrawną (szczególnie polecane jest siemię lniane i kasza manna, a także produkty kukurydziane). Rekomendowane przez naszych ekspertów 4. Kisiel z siemienia lnianego Z biegunką można także poradzić sobie w naturalny sposób, wykorzystując to, co mamy w kuchni. Dotyczy to jednak tylko występowania biegunek łagodnych i krótkotrwałych. Jeśli objawy nie ustępują, należy wdrożyć farmakoterapię albo zgłosić się do lekarza. Skutecznym domowym sposobem na biegunkę jest "kisiel" z siemienia lnianego. Gotuje się łyżkę ziaren w połowie szklanki wody, aż powstanie gęsty kleik, tak przygotowaną mieszankę należy wypić. Siemię lniane ma niezwykłe właściwości, ponieważ potrafi pobudzić perystaltykę jelit w przypadku zaparć i złagodzić w przypadku biegunek. W leczeniu biegunki pomocna może okazać się także gorzka czekolada i kakao. Muszą być jednak w czystej postaci - bez dodatku cukru, który jest pożywką dla bakterii. Należy także zadbać o odpowiednie nawodnienie. Oprócz wody, pomocne będą zioła lecznicze, głównie rumianek. Należy jednak uważać, ponieważ niektóre z nich (między innymi mięta i melisa) mogą działać drażniąca i wywoływać wymioty. 5. Profilaktyka biegunkowa W przypadku zapobiegania biegunkom przede wszystkim ważne jest zachowanie zasad higieny osobistej - ręce należy myć zawsze po wyjściu z toalety, a także po przyjściu z dworu. Ważne jest także mycie owoców i warzyw oraz ograniczenie kontaktu z osobami zarażonymi bakteryjną bądź wirusową biegunką, a także częste wietrzenie mieszkania. Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamyPomocne przy biegunce mogą się okazać również środki adsorpcyjne, do których zaliczamy już długie lata obecny na rynku farmaceutycznym węgiel leczniczy (Carbo medicinalis) oraz „Smectę”. Nie działają one może tak błyskawicznie jak „Stoperan”, ale wydają się być bezpieczniejsze. Wiążą w przewodzie pokarmowym różne
Na letnim wyjeździe jadamy w nieznanych restauracjach i barach, kuszą nas owoce „prosto z krzaczka” oraz lody z budki tuż przy morzu. Zapominamy o myciu rąk, a jedzenie z lodówek uważamy za stuprocentowo bezpieczne. Stąd łatwa droga do dyskomfortu i bólu brzucha, wzdęć oraz konieczności częstego odwiedzania toalety. Co robić, gdy dopadnie nas biegunka? spis treści 1. Zapobieganie biegunce 2. Postępowanie w czasie biegunki 3. Dieta lekkostrawna 4. Produkty zakazane w biegunce Uwaga, te napoje i potrawy polecamy, gdyż mają działanie zapierające! rozwiń 1. Zapobieganie biegunce Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" Głównym problemem w zapobieganiu zatruciom pokarmowym jest to, że produkty zawierające bakterie zwykle nie wyglądają podejrzanie. Dlatego też tak ważna jest higiena przygotowywania posiłków. Jak powinieneś się zachowywać? Dokładnie myj ręce przed obróbką, jak i w trakcie obróbki owoców i warzyw. Dokładnie myj owoce i warzywa, zwłaszcza korzeniowe oraz te leśne (na romantycznej wyprawie do lasu w poszukiwaniu poziomek i jagód nie wolno ci jeść tych owoców prosto z krzaczka! – grożą one nie tylko odbakteryjnymi zatruciami, lecz także przede wszystkim pasożytami, takimi jak tasiemiec czy bąblowiec). Produkty rozmrażaj w lodówce, stawiając je na najniższej półce (tak by żadne inne artykuły spożywcze nie miały kontaktu z wyciekającym sokiem); również surowe produkty powinny stać nisko. Nie zamrażaj raz rozmrożonej żywności, ze sklepu przynoś ją w specjalnych torbach termoizolacyjnych (szczególnie w lato!). Po przygotowaniu posiłku schłódź go (np. zimą stawiając go bliżej okna) i maksymalnie po godzinie wstaw do lodówki. Nigdy nie jedz niczego niedogotowanego, dbaj o to, by produkt nie był zimny w środku (temperatura we wnętrzu potrawy powinna mieć przynajmniej 65ºC). W lokalach gastronomicznych lepiej nie zamawiaj potraw zawierających farsze z mięsa mielonego – nigdy nie wiesz, co zostało do nich użyte; również dania zawierające majonez, bigos i inne dania garmażeryjne nie są dobrym wyborem – nie wiadomo, jak dawno zostały przygotowane, pewniejszy będzie jednolity kawałek mięsa, po którym widać, że został niedawno usmażony; przyjrzyj się higienie osoby podającej jedzenie. Pamiętaj o szczególnej higienie przygotowywania i przechowywania produktów w upalne dni; wtedy też kupuj małe porcje wędliny czy serów (koniecznie przyjrzyj się, czy jogurty nie mają „bombażu” świadczącego o gazach pochodzenia bakteryjnego). Uważaj również, gdy wybierasz się na wycieczki (zabieraj ze sobą raczej prowiant suchy w postaci chrupkiego pieczywa, sucharów, kromek chleba, z których dopiero na miejscu zrobisz kanapki, podsuszane wędliny, ewentualnie sery, również duże owoce – drobne łatwiej się gniotą i psują, warzywa, czekoladę) lub wyjeżdżasz do Azji, Afryki czy w okolice basenu Morza Śródziemnego – taki wyjazd zwykle kończy się biegunką podróżną (inne zwyczaje higieniczne oraz odmienna flora bakteryjna). 2. Postępowanie w czasie biegunki Na szczęście zatrucia pokarmowe zwykle mają łagodny przebieg i nie musisz wtedy udawać się do lekarza. Wtedy też postaraj się wstrzymywać od użycia środków przeciwbiegunkowych – przeszkadzają one w pozbywaniu się z organizmu bakterii i ich toksyn. Wystarczą sama dieta i odpowiednie nawodnienie organizmu. Natomiast gdy: objawy są szczególnie silne i uprzykrzające (silne nudności, przedłużająca się biegunka, bóle głowy, mięśni i stawów, domieszki krwi czy ropy w kale) oraz nietypowe (poszerzenie źrenic, podwójne widzenie, trudność w oddychaniu, porażenie nerwów – świadczące o możliwości zatrucia jadem kiełbasianym!), zatrucie dotyka osobę starszą lub małe dziecko, niemowlę, dochodzi do szybkiego odwodnienia, o co łatwo w przypadku dzieci, uporczywej biegunki połączonej z wymiotami i niewystarczającego uzupełniania płynów (objawami będą: bardzo złe samopoczucie, suche błony śluzowe, mało elastyczna skóra, rzadko oddawany mocz, apatia), należy jak najszybciej udać się do szpitala! Sygnałem do wizyty u lekarza jest także pojawienie się wyjątkowo źle pachnących, tłuszczowych (czyli trudno usuwalnych), ropnych lub krwistych stolców, jak również naprzemienne zaparcia i biegunki. Mogą one świadczyć nie o zatruciu pokarmowym, ale przewlekłym zapaleniu trzustki, chorobie zapalnej jelit czy nawet nowotworze jelita grubego! 3. Dieta lekkostrawna Należy podkreślić fakt stymulacji przez pokarm czynników przyspieszających regenerację uszkodzonej błony śluzowej. Dlatego też jeśli zgłodniejesz lub potrzebujesz energii do pracy, nie unikaj jedzenia, ale koniecznie wybieraj produkty lekkostrawne. Na początku będą to jedynie solone kleiki z ryżu i drobnej kaszy perłowej czy manny, ewentualnie sucharki i bułka czerstwa – wszystko bez dodatku cukru i tłuszczu. W miarę poprawy (po 2–3 dniach) na talerzu mogą pojawić się mięsa gotowane (drobiowe, cielęce), purée z ziemniaków (z dodatkiem masła i mleka), chudy rosół, chudy twaróg. U dzieci sprawdza się marchwianka, którą przygotowujemy, gotując przez godzinę 50 g marchwi w litrze wody z dodatkiem soli, a następnie miksując całą zawartość garnka. Dorosłym polecam z warzyw gotowaną marchew i dynię, a z owoców oraz uprażone jabłko. Potrawy powinny być świeżo przygotowywane i nieprzechowywane w lodówce, tak by zminimalizować możliwość kolejnych zatruć, gdy nasz organizm jest osłabiony. Musimy koniecznie uzupełniać ubytki wody, pijąc około 2 litrów płynów, najlepiej gdy będą one podawane w regularnych odstępach i małych ilościach (np. pół szklanki co pół godziny). Płyny te muszą być niesłodkie, o umiarkowanej temperaturze. Ze względu na straty składników mineralnych najlepiej sprawdzają się wody mineralne, przegotowana woda lekko posolona, jak również preparaty elektrolitowe typu Gastrolit, Saltoral – zwłaszcza w przypadku dzieci i silnych objawów wymiotno- biegunkowych. Pijmy również herbaty zawierające garbniki oraz zioła (miętę, rumianek). Zależnie od stanu chorego podawać można rozcieńczone soki owocowe i warzywne (1. część soku do 4 litrów wody, w następnych dniach 1:1). By mieć pewność, że nie zawierają one substancji dodatkowych, warto zaopatrzyć się w soki dla niemowląt. Uwaga na słodkie kompoty, zwłaszcza z ciężkostrawnych owoców pestkowych (typu czereśnie). 4. Produkty zakazane w biegunce produkty wzmagające procesy fermentacyjne w jelitach (sok jabłkowy, winogronowy, gruszkowy, mleko, sorbitol dodawany do artykułów o obniżonej zawartości cukru, produktów light) używki: kawa, mocna herbata, alkohol, przyprawy napoje gazowane potrawy smażone, zasmażane, pieczone, grillowane, ciężkostrawne Uwaga, te napoje i potrawy polecamy, gdyż mają działanie zapierające! napoje garbnikowe, bez cukru – herbata, napar z suszonych czarnych jagód; napar z rumianku, mięty pektyny, wiążące wodę i toksyny, osłaniające śluzówkę jelit – gotowana marchewka, jabłko, dynia słabe kakao na wodzie bez dodatku cukru Po ustąpieniu biegunki (ponowne prawidłowe uformowanie stolców) warto odciążyć przewód pokarmowy i rezygnować przez parę dni z ciężkostrawnych produktów, żywności typu fast food oraz smażenia. Poleca się natomiast spożywanie większych ilości fermentowanych produktów mlecznych (kefiry, zsiadłe mleko, jogurty i maślanki), tak aby odbudować fizjologiczną florę bakteryjną jelit i zapewnić prawidłową pracę jelit. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Urszula Bieniek Dietetyk, autorka wielu publikacji dotyczączych żywienia.
6vOl. czy krople zoladkowe pomagaja na biegunke
